psalmo 9
Psalmo 9
1. Al chef del cantores. Secun "morir pro le filio". Psalmo de David.
2. Io glorificara te, oh Eterne, ex tote mi corde; io narrara al integre mundo tote tu meravilias.
3. Per te, io exulta de allegria; io celebra tu nomine per cantos, oh Deo Altissime!
4. Mi inimicos fugi sub tu colpos, illi va vacillar; illi va perir coram tu facie.
5. Tu me ha rendite justitia, e tu ha defendite mi juste causa, quando tu ha assidite te sur tu throno pro judicar secun le justitia.
6. Tu reprehende le nationes; tu destrue le malefactor, e tu remove su memoria pro omne generationes.
7. Pro semper ha cadite le disgratia sur nostre inimicos. Lor urbes son renversate: jam nemo recorda les.
8. Le Senior regnara pro semper, executante judicamento ex su throno.
9. Le Senior es un refugio pro le opprimite, un inexpugnabile fortalessa dum tempore de angustia.
10. Celles qui cognosce tu nomine ha fide in te. Nam tu non abandona celles qui cerca te, oh Senior!
11. Celebra per cantos e himnos le Senior qui sede in Sion, e proclama inter le populos su potente actos.
12. Deo se recorda que vos ha suffrite, e rendera justitia ad vos. Ille non oblidara punir le culpabiles e audir le critos del opprimitos.
13. Sia misericorde re me, Senior! Reguarda como mi inimicos perseque me: Avelle me ex le maxillas del morte.
14. A fin que io narra omne tu laudes intra le portas del urbe de Sion, e que io sia in le allegria pro tu obra de liberation.
15. Le nationes cade intra le fossa quem illi ha excavate per lor proprie manos, lor pedes son sasite per le trappa quem illi ha tendite in secreto.
17. Le Senior ha monstrate qui ille es: ille rende justitia, e ille interlacia le malefactor per su rete texite per illi.
18. Le impios descendera intra inferno, le sejorno del mortos. Ita, isto es le sorte de omne nationes que oblida te, Deo.
19. Nam le infelice non es jammais oblidate, le sperantia del miserabiles non unquam peri.
20. Leva te, oh Eterne! Non permitte que le homine prevale super te! Convoca le populos coram tu throno e pronuncia lor judicamento!
21. Colpa los per espavento e terror, oh Eterne! Permitte que le populos recognosce que illi solmente son simple mortales e discoperi como illi son meramente debilissime human e non Deos!